More Blues Fest Festival (vrijdag) Pasta & Blues Zottegem (13-09-2024) reporter & photo credits: Marcel info club: Pasta & Blues Zottegem © Rootsville 2024

Hoewel vorig jaar sprake was van “the last edition’, doet de “Morre” er nog eentje bij onder de noemer “The 2nd Last Edition”.
Ik ben er altijd bij als het More Blues Fest van start gaat. Hoewel de laatste jaren de weergoden het soms wat lieten afweten en ook dit jaar de vooruitzichten niet schitterend waren trok ik nog eens richting Zottegem. Door omstandigheden maar een gedeelte ervan maar beter iets dan niets zei mijn peetjen zaliger altijd.

Altijd fijn daar bij Pasta en Blues, in een leuke setting en met de nodige voorziening van lekker eten en plaatselijke biertjes. Na een kleine bui in het begin van de avond trok het wolkendek open en klaarde de lucht op. Dit maakte echter dat de temperatuur spectaculair naar beneden ging en het werd berenkoud. Hopelijk zou de muziek ons warm kunnen houden.

Drie acts op deze vrijdagavond en vandaag mochten de mannen van Greenstuff het weekend voor geopend verklaren. Greenstuff is een Belgische band die de muziek van de beginjaren van Fleetwood Mac en vooral van Peter Green hoog in het vaandel dragen. Een mengeling van blues en rock dat ze in een eigen jasje steken.

De band bestaat uit Stef Lemahieu (gitaar), Maarten Geerts (drum en zang), Walter Stes (Bas) en Marc De Neef (gitaar en zang). Benieuwd wat dit zou geven, maar ik moet zeggen dat ik, na de set, best tevreden was over hetgeen ik gehoord had. Deze vier oldtimers gingen van start met ‘Looking For Somebody’ en ‘Sandy Mary’ en alles zat direct snor. Deze vier weten duidelijk waarmee ze bezig zijn. Muzikaal ok en de samenzang klinkt goed. Verder met ‘Big Change’ en ‘Need Your Love So Bad’. Altijd gevaarlijk om een band als Fleetwoord Mac te willen coveren, want die band is een echt monument, maar het klonk zoals het moest klinken eigenlijk. ‘Like Crying’, ‘Oh Well’ stonden ook nog op het programma om af te sluiten met ‘My Heart Beats’. Degelijk werk en de schaarse aanwezigen hadden dit best kunnen pruimen.

Ondertussen was er weer wat volk komen opdagen en dit ondanks de wintertemperaturen. Maar daar zou de volgende band wel iets aan kunnen doen denk ik.

De tweede band is mij meer bekend, en ik heb het hier over Little Man. Deze 'Americana Band' bestaat naast gitarist 'Little Frankie Daelman' ook nog uit double basspeler en vocals Tonio Tbass en drummer Hugo De Windt. Dit trio uit het Waasland speelt zeer aanstekelijke muziek en ik hoopte dat hierdoor de temperatuur enkele graden de hoogte zou inschieten. Aan inzet zou het hen alvast niet ontbreken. En zoals gewoonlijk ontgoochelde dit trio niet en de eerste dansers verschenen al op de dansvloer, na een pittige muzikale intro het het aanstekelijke ‘Money Bass’.

De senior van de bende, Hugo’, roffelt nog steeds als een jong veulen, Litlle Frankie perst geregeld fijne dingen uit zijn gitaar en Tonio slapt zijn bas als een bezetene en weet de aanwezigen stevig te bezielen. ‘Party Mad’, ‘These Boots Are Made For Walking’ en het gekende ‘She’s A Fox’ volgden elkaar op in een hels tempo. En ze bleven stevig de gaspedaal indrukken met ‘Teddy Boy Boogie’, ‘Dig A Hole’ of ‘Motorcycle Girl’. Stilaan kwam wel het einde in zicht maar niet alvorens ‘Little Man’ en ‘Irene’ werden afgevuurd, waar bij dat laatste Tonio zijn bass bereed als ware het een wilde mustang. Topwerk alweer van dit Waaslands trio.

Om de avond af te sluiten hadden ze de jaarlijkse MC uitgenodigd zijnde Michel Goessens ook gekend als Goes. Vandaag ter plekke aanwezig in Zottegem als Goes & Goes & De Gasten. Goes & Goes & de Gasten nemen ons mee op een tocht door “la Flandre profonde” met teksten geworteld in de Vlaamse klei. De moerstaal is het Sleins. (Sleidinge / O-Vl). Goes bewijst dat ‘Sleins’ even muzikaal is als pakweg het Engels en het Frans.

Goes balanceert op het slappe koord tussen drama en humor en serveert een soort anekdotes met weerhaken. Zijn songs doen wat ze moeten doen en halen even onze voet van het gaspedaal. Altijd fijn om deze mannen aan het werk te zien. Deze band bestaat uit Michel Goessens (zang en gitaar), Mario Vermandel (contrabas), Gijs Hollebosch (gitaar, lapsteel, banjo), Jan Borré piano en de zoon Natan Goessens op drum vaneigens!

Vader en zoon had ik al dikwijls mogen aan het werk zien en steeds was dit een zeer aangenaam optreden geweest. Vandaag en voor het eerst zag ik ze in een volledige bandbezetting en dat ging toch wel een niveautje hoger. Het recept is ondertussen bekend wijze deuntjes en Sleinse teksten en meer moet dat niet zijn om er een leuke avond van te maken. Jammer dat de koude al redelijk wat volk had weggejaagd toen dingen werklonken als ‘Maagzweer Blues’, ‘Vosken’, ‘Club Van Lieven’, ‘Kapte Mij open’, ‘Zot Zegt Ma’ of ‘Boom In de Volksmacht’. Het was weer genieten geblazen en dikke pluim aan de uitstekende muzikanten in de band.

Tijd om huiswaarts te keren, met de verwarming volle bak om het toch ietwat warm te krijgen. Het was alvast een fijne eerste avond geweest, dus op naar morgen! Cheers!!

Marcel